Devid Gilmur sahnadan qarab turib, “Qorongʻu va baxmal tunlar” qoʻshigʻini hech kimga etkazmas ekan, boʻsh Gollivud kosasi ichida shom tushdi. Bu Pink Floyd faxriysining yangi kuchli yakkaxon albomi “Omad va g’alati” ning diqqatga sazovor joyi bo’lib, unda “qulab tushgan va g’arq bo’lgan buyuk shaharlar” tasvirlangan va uning muxlislari xushmuomalalik bilan bosh irg’adi. Ularning boshlari bir necha soatdan so’ng “Qaniydi shu yerda bo’lsang” va “Comfortably Numb” kabi sevimli eski qo’shiqlar orasida.
78 yoshida Gilmur o’z tomoshabinlari nimani xohlashini bilish uchun shuncha vaqt o’tdi. U, ayniqsa, g’amxo’rlik qilayotgani uchun emas: “Men ishlayotganimda, men tomoshabinlar fikrini hisobga olmayman, chunki bu, agar mendan so’rasangiz, san’atning o’limi”, dedi u uchta kontsertning ikkinchisi oldidan Boulda ovozni tekshirishdan so’ng. O’tkan hafta. “Kechirasiz, agar o’zim qilayotgan ishimni san’at deb atash takabburlik bo’lsa, lekin men bunga amal qilaman.” Uning uchun musiqasini ijro etishning o’ziga xos mukofoti – uning to’liq quvvatda kuylashining sabablaridan biri, uning ovozi jasur, ammo jo’shqin, chunki uning jonli guruhi uning orqasida bir nechta kuylarni sinab ko’radi.
Gilmurning “Omad va g’alati” orqasidagi gastrollari – uning birinchi studiyaviy albomi va deyarli o’n yillikdagi birinchi rod-shou – marshrut jihatidan cheklangan, sanalari faqat to’rtta shaharda. Lekin har birida u ko’p kechali nishonlarni o’ynaydi: Rim, London va Los-Anjelesda to’xtagandan so’ng (u erda u Inglvudning yangi ochilgan Intuit gumbazini ham o’ynagan) dushanba kuni kechqurun Nyu-Yorkdagi Madison Square Gardenda beshta shouni ochdi.
Rezervasyonlar Gilmurning doimiy mashhurligidan dalolat beradi, hatto uning Pink Floydning Rojer Uoters bilan munosabatlari eng past darajaga etgan. Oʻtgan yili uning rafiqasi va sheʼriy sherigi Polli Samson tvitterida Uoters “Putin kechirimchisi va yolgʻonchi, oʻgʻri, ikkiyuzlamachi, soliqdan qochadigan, lablarini bir-biriga oʻxshamaydigan, notoʻgʻri, hasadgoʻy megaloman” deb yozgan edi Gilmur. keyingi post, “Har bir so’z aniq haqiqatdir.” Bir muncha vaqt u erda sobiq guruhdoshlar o’rtasidagi munosabatlar Pink Floydning katalogini sotish bo’yicha foydali shartnoma tuzish xavfi ostida bo’lib tuyuldi – bu kelishuv oxir-oqibat bu yil guruh o’zining yozib olingan asarlariga huquqlarni Sony Music-ga xabar berish uchun topshirganida amalga oshirildi. 400 million dollar. (Pink Floydning eng so’nggi “The Endless River” studiyaviy albomi 2014 yilda, Uoters ketganidan o’ttiz yil o’tgach va klaviaturachi Richard Raytning o’limidan olti yil o’tib chiqdi.)
Boulda sahna orqasidagi divanda o’tirgan, qora shimi qora futbolkasiga mos keladigan Gilmurning aytishicha, u Uoters bilan dramani muhokama qilishga unchalik qiziqmaydi. Uning fikrlarini “Omad va g’alati” filmi yutib yuboradi, deydi u, buning uchun u Pink Floydning klassik materialiga chuqur yaqin bo’lmagan prodyuser Charli Endryuni yollagan. Britaniyaning Alt-J indie-rok guruhi bilan ishi bilan mashhur bo’lgan Endryu bilan bo’lgan tajribasi haqida: “Bu tetiklantiruvchi bo’ldi”, deydi u. Albom matnini yozgan rafiqasidan tashqari, Gilmur o’zining 22 yoshli qizi Romanini LPda qo’shiq aytish va arfa chalish uchun jalb qildi; Raytning 2007 yildagi eski yozuvi atrofida qurilgan trek ham bor. (Pink Floydning qolgan asoschisi barabanchi Nik Meysondir.) Albom chiroyli, izlanuvchan va muskulli bo’lib, bizning suhbatimizdan so’ng Gilmur uning ko’p qismini sahnada Bowl da otish paytida ijro etadi. imkoniyatlar olomonga bir necha tanish suyaklar.
Sizning to’plamingizdagi eng qiyin qo’shiq qaysi?
F—, bilmayman. “Hayotga qaytish” ko’pmi-ko’pmi kapelladan boshlanadi, shuning uchun u o’z joyida bo’lishi kerak. Bu kunlarda men uchun “vaqt” juda baland. “Ozodlik uchun buyuk kun” juda ochiq. Shubhasiz, bizda boshqa qismlar davom etmoqda – uyg’unliklar va boshqalar. Lekin labda sinxronlash yo’q.
Siz prompter ishlatasizmi?
Ha. Men 2015 va 2016 yillardagi oxirgi turimgacha hech qachon foydalanmaganman. Menga hech qachon kerak emas edi. Albatta, siz ulardan foydalanishni boshlaganingizdan so’ng … Ovozni tekshirishda ko’rdingizmi? Yigit qo‘shiq boshidanoq qatorga qo‘ymagan edi, xayolim bo‘sh ketdi. Qadimgi kunlarda siz u yerda akkord chalayapsiz, hamma nimadir chalayapti, siz mikrofon oldiga borasiz va u shunchaki chiqadi. Bu har doim men uchun qilgan. “Jilob olmosda porlash” asarida doim meni o‘ziga tortadigan satr bor edi — men oldimdagi sahnada qog‘oz varaqlarida o‘sha bir-ikki satr bor edi. Oxir-oqibat Polli dedi: “Xudo, bor [a prompter] – o’zingizga xavfsizlikni bering.” O’ylaymanki, men usiz ham qila olaman, lekin tayyorlanish uchun ancha vaqt kerak bo’ladi.
O’zingizni bu xavfsizlikdan ajratish uchun.
Aynan. Va men buni qilishni xohlamayman deb o’ylayman. Shunday qilib, men savdoning ushbu o’ziga xos hiylasi bilan kurashaman.
Sizning qizingiz Romany “Omad va g’alati” ko’rsatuvida ishtirok etadi va hozir u sizning guruhingizda gastrollarda. Siz “nepo chaqaloq” atamasi bilan tanishmisiz deb hayron bo’ldim.
Men nepo chaqaloqlar haqida hamma narsani bilaman va yaqinlashish yomon degan fikrga to’liq qo’shilaman. Ammo men uydagi studiyamda shu qo’shiqni – aka-uka Montgolfierning “Ikki nuqta o’rtasida” qo’shig’i bilan o’ynadim va qo’shiq matnidagi his-tuyg’ular men uchun ishlamadi. Men katta, kuchli, qattiq odamman va bu juda nozik narsa edi. Polli dedi: “Nega boshqasini sinab ko’rmaysiz? Balki, Romany tomonidan kuylashni sinab ko’ring.” Shunda men Romga: “Kel, bu ishga tezroq bor,” dedim. U: “Oh, dada, men yozadigan inshom bor”, dedi. “Menga yarim soat vaqt bering.” “Uf, OK.” U uyimdagi omborxonamdagi studiyaga keldi, u bir marta kuyladi va bu siz eshitadigan vokalning 90%. Bu nepo chaqaloq emas – bu f- erishgan.
Oxirgi marta 2016-yilda Bowlni o‘ynaganingizda, Devid Krosbi bir necha qo‘shiq uchun sizga qo‘shildi. Uzoq do’stligingizning dastlabki urug’i nima edi?
Graham Nash, haqiqatan ham. Men Neshni Londonda, u hali Hollida bo’lganida bir oz bilardim. Darhaqiqat, u studiyalardan birida edi, biz esa u chiqib ketgan kechada boshqa studiyada edik. Men u yerdagi qabulxonada bir-ikkitasi bilan nard o‘ynardim. Qanday bo’lmasin, men borib ko’raman [Crosby, Stills & Nash’s] ko’rsatib, salom ayt, va men Dovud bilan juda do’stona munosabatda bo’ldim. U uyga kelgan edi va biz O’rta er dengizida qayiqda sayr qilib, birga dam olishga bordik. Men uni juda yaxshi ko’rardim.
O’tgan yili uning vafoti shok bo’ldimi?
Uning o’lishi, men uni chaqirardim.
Qanday farq bor?
Men “o’tish” – “o’tish” so’zidan nafratlanaman. Nima uchun odamlar narsalarni xuddi shunday deb atashlari mumkin emas?
Pink Floydda yurak urishi qanday edi?
Bunga qanday javob berishni bilmayman. Ehtimol, siz Rojerga shunday savol berishingiz kerak – men o’zim haqimda aytmoqchiman, aniq [laughs].
Menga qiziq, chunki sizda kuchli ko’rinish bor edi. Shunga qaramay, Pink Floyd hech qachon jinsiy aloqa sotmaganga o’xshaydi.
Yo’q.
Bu uni o’sha davrdagi boshqa guruhlardan ajratib turdi.
Men aytmagan bo’lardim hammasi boshqa guruhlar. O’ylaymanki, bizning auditoriyamiz asosan erkaklar edi va men o’zimni prog nomenklaturasida hisoblamasam ham – bu so’zdan nafratlanaman – men tomoshabinlarda nimadir shunga o’xshash bo’lishi mumkin deb o’ylayman.
Sizni haligacha gitara haqida nima hayajonlantiradi?
Men shunchaki yangi kuylarni tug’ishini xohlayman. Haqiqiy o’yinlar, ohanglar va boshqa narsalar, ular shu erda [points to head] va siz uni faqat satrlarga o’tkazasiz. Lekin men qo’shiqning boshlanishini asbob berishini xohlayman. Va, odatda, biroz bezovtalanish bu jarayonga yordam beradi. Men chindan ham chirigan pianinochiman, lekin men pianinoda juda yaxshi deb o’ylaydigan bir nechta qo’shiqlar yozganman.
Yomon bo’lish sizga yordam berdimi?
Bu cheklovlar. Agar siz gitara olsangiz va uning boshqa sozlanishi bo’lsa, siz yangi narsalarni topasiz. Konfor zonasi juda qulay bo’lishi mumkin.
Bu zamonaviy ovoz yozish texnologiyasining qulayliklariga taalluqlimi?
Bu sizning boshingizga tushadigan narsalarni qilish yo’lidagi to’siqlardan xalos bo’ladi. Lekin ha, bu 50 yil avval birga ishlagan va bir-birini telepatik tarzda tanigan guruh doirasidagi narsalarni qanday rivojlantirishingizdan farq qiladi. Buni qanday qilib nozik tarzda qo’yish mumkin? Atrofimdagi odamlarning hurmati shuni anglatadiki, maktabdan birga kelgan guruhning tengligi – bir-birlariga baqirishlari va hatto bir-birlarini mushtlashlari mumkin, keyin ertasi kuni siz qaytib kelasiz va hamma narsa yaxshi – siz takrorlay olmaysiz. bu. Shuning uchun bo’lsa kerak, biz ilgari superguruh sifatida bilgan narsalar paydo bo’ldi. Tenglikni tiklash qiyin.
Dunyoga mashhur rok yulduzi sifatida aytmoqchisiz.
Ha.
Siz hech qachon tinglovchilaringiz juda hurmatli ekanligini ko’rganmisiz?
Buni men aniq ayta olmayman. Lekin shuni aytmoqchimanki, butun umri va faoliyati davomida siz sahnaga chiqasiz va kontsert oxirida tushasiz va ketasiz, Xudo, bu shunday edi, va keyin odamlar kirib: “Xudo, Juda zo’r bo’ldi!” Sizningcha, siz f- a-teshik, nima bilasiz?
Yangi albomning sarlavhali treki urushdan keyingi avlodning o’zini oltin asrga qadam qo’yayotganini ko’rgan optimizmini o’ylaydi. Ehtimol, men X-er avlodi sifatida buni aytishga qattiq ishongandirman, lekin ba’zi boomerlar orasida optimizmning o’ziga xos aldangan o’ziga bo’lgan munosabatiga aylanib borayotganini ko’rish juda g’azablandi.
roziman. Urushdan keyingi boomer – ba’zi yoqimli narsalar bor edi va bu begunoh davr edi, lekin juda ko’p noto’g’ri edi. Agar siz siyosiy e’tiqodlarni, irqchilikni, misoginiyani va hamma narsani ko’rib chiqsangiz – bularning barchasi mavjud. Oldinga harakat qilish uchun qo’lidan kelganicha harakat qilayotgan odamlar bor edi – bu menga yoqadigan narsa – lekin ularning ko’plari ham shunday edi.
Devid Gilmur o’tgan oy Inglewood’s Intuit Dome’da chiqish qildi.
(Jeyms Karbon/Los-Anjeles Tayms va Espanol uchun)
So’nggi paytlarda biz bir qator madaniy jihatdan mashhur boomerlarni ko’rdik turli reaktsion pozitsiyalarni egallash: Sizning eski guruhdoshingiz Rojer, albatta, lekin Erik Klapton va Van Morrison ham. Nega o’ng tomonga burilmadingiz?
Men shunchaki bunday emasman. Bugun biz yashayotgan dunyoning bo’linishi va qutblanishi meni dahshatga solmoqda. Bu eng xavfli vaqt – Cho’chqalar ko’rfazidan ham yomonroq. O’rtasi qolmadi. Ularning hammasi bir-birlariga g‘isht tashlamoqda.
Sizningcha, siz o’rtadasiz.
Men, ha. Men o’zimni markazning chap tomonidaman, deb ta’riflardim va hali ham o’sha joydaman deb o’ylayman. Ammo chap va o’ngning bu spektri bugungi kunda odamni hayratda qoldirish uchun juda g’alati narsa. Chap spektr bo’ylab shu qadar uzoqqa boradiki, u orqa tarafdagi eng o’ngga to’g’ri keladi. Xavfli so‘zlarni lug‘atdan qidirmay, ularni aylanib yuradigan odamlarning ahmoqligidan hayratdaman.
Kabi?
Men hozir sizga misol keltirmoqchi emasman. Kechirasiz. Men estrada musiqachisiman va hozircha bularning barchasi haqida katta munozaraga kirishmoqchi emasman.
Vaqtingiz uchun rahmat.
Umid qilamanki, sizga bu albom “The Endless River” dan ko’ra ko’proq yoqadi.
Men qaytib borib o’qidim o’sha rekordni sharhlashim. Bu biroz jingalak edi.
Men sizga aytaman: biz o’sha albomni yaratganimizda, bizning muhandisimiz Endi Jekson “The Big Spliff” deb nomlangan narsa to’plagan edi – bu barcha parchalar va murabbolarning to’plami. [from the sessions for 1994’s “The Division Bell”] u erda bootlegs haqida edi. Ko’pgina muxlislar o’sha paytda qilgan ishimizni xohlashdi va biz buni ularga beramiz deb o’yladik. Menimcha, mening xatoim, ovoz yozish kompaniyasi tomonidan uni Pink Floyd uchun to’g’ri to’langan rekord sifatida chiqarish uchun qo’rqitish edi. Bu nima ekanligi aniq bo’lishi kerak edi – bu hech qachon “The Division Bell” ning davomi bo’lishi uchun mo’ljallanmagan. Lekin, bilasizmi, yana bu tuzoqlardan biriga tushib qolish hech qachon kech emas.
Xo’sh, shu nuqtaga qadar: Pink Floyd katalogining sotilishi musiqa sizga yoqmaydigan tarzda taqdim etilishiga olib kelishi mumkinligidan xavotirlanmayapsizmi?
Yo’q.
Nega yo’q?
Bu tarix – hammasi o’tgan. Bu narsa kelajak avlodlar uchun. Men keksa odamman. Men so’nggi 40 yil davomida befarqlik va ochko’zlik kuchlariga qarshi yaxshi kurash olib borishga harakat qildim, siz qo’lingizdan kelganini qilish uchun. Va men bu kurashni hozir berdim. Menda avans bor – chunki bilasizmi, bu yangi pul yoki shunga o’xshash narsa emas. Bu baribir keyingi bir necha yil ichida topganimga nisbatan avans. Ammo so’nggi 40 yil davomida bu to’rtta turli xil odamlar guruhi va ularning menejerlari o’rtasida davom etayotgan tortishuvlar, janglar va ahmoqliklar va nima bo’lishidan qat’i nazar – xayrlashish yoqimli. Va men nashriyot huquqlarini sotganim yo’q.
Nega ularni ushlab turish kerak?
Bu juda, juda boshqacha masala. Sinxronizatsiya litsenziyalari va shunga o’xshash narsalar haqida kelishuvga ega bo’lishingiz kerak. [Sony] yozuvlarni, yozuvlarni sotib oldi va xohlaganini qila oladi. Lekin agar u reklamada paydo bo’lsa, men zerikmayman. Men shunchaki bormayman. Xuddi shunga o’xshash yoqimsiz narsalar bor.
